PET = Politereftalan etylenu należy do liniowych poliestrów z pierścieniami aromatycznymi w łańcuchu. Otrzymuje się go w wyniku polikondensacji kwasu tereftalowego z glikolem etylenowym. Zapotrzebowanie na politereftalan etylenu (PET) rośnie od kilku lat i najnowsze prognozy wskazują, ze tendencja ta zostanie utrzymana. Głównym powodem jest zastępowanie szklanych opakowań do napojów butelkami PET, które są lżejsze i nietłukące. Stąd łatwość dystrybucji oraz niższe koszty. Największe zapotrzebowanie na ten polimer odnotowuje się jednak w przemyśle włókienniczym. W ostatnim dwudziestoleciu rynek PET znacznie się rozwinął, dzięki konkurencyjności w stosunku do tradycyjnych surowców: włókna naturalne, sztuczne, syntetyczne oraz metal, szkło i karton. Zmianom tym towarzyszył rozwój nowych technologii i wzrost wydajności produkcji, co doprowadziło do zmniejszenia kosztów wytwarzania. Przeniesienie produkcji do Azji spowodowało obniżenie kosztów uzyskania włókien PET, dzięki niskim kosztom wynagrodzeń w tym regionie świata. W przeciwieństwie do włókien, produkcja preform do butelek jest rozwijana lokalnie w zależności od specyfiki zapotrzebowania na te wyroby oraz możliwości kapitałowych i technologicznych. Jak będzie w przyszłości wyglądać rynek, zależy od powstających w Azji i na Bliskim Wschodzie fabryk produkujących PET na poziomie wyższym niż tamtejszy popyt.
Wykorzystanie tworzywa PET w 2000 r. wyniosło 29 mln ton, z czego 2/3 stanowi zapotrzebowanie przemysłu włókienniczego. Drugie miejsce zajmuje produkcja opakowań, ok. 24%. Roczny wzrost wykorzystania PET szacowany jest średnio na 8-10% rocznie. Ten wzrost będzie różny w zależności od zaawansowania technologii pakowania. Najwyższy wzrost, tj. do ok. 20%, prognozowany jest w krajach Ameryki Południowej, Bliskiego Wschodu, Europy Wschodniej i Azji, gdzie coraz częściej zastępuje się opakowania szklane i papierowe pojemnikami z PET.
Największy udział ilościowy maja butelki do napojów. Przewiduje się także rozwój produkcji opakowań do produktów mlecznych, butelek do piwa oraz innych opakowań do wysokowartościowych produktów spożywczych.
Duże znaczenie dla producentów PET ma również rozwój segmentu włókienniczego. Zapotrzebowanie włókiennictwa to 65% całkowitej światowej produkcji PET, ok. 37% stanowią włókna ciągłe i ok. 28% włókna cięte. Pozostałe zużycie PET to produkcja folii 13%, taśm 11% oraz wtrysk 11%. Obecny poziom zapotrzebowania na PET i jego produkcja pozostaje w równowadze. Nie można jednak nie zauważyć inwestycji w Azji i na Bliskim Wschodzie oraz kierunków rozwoju włókiennictwa, które w przyszłości mogą przynieść nadwyżkę podaży. W ten sposób istniejąca równowaga popytu i podaży w krajach zachodnich o wysokim poziomie rozwoju technologicznego może zostać zachwiana przez wzrost i zmianie struktury w handlu zagranicznym.
Wielkość zużycia PET zależy od gospodarki i ekologii. Ważne jest również podejście konsumentów do ochrony środowiska, strategia władz w dziedzinie recyklingu, rozwój demograficzny i inne czynniki wpływające na rynek. Produkcja PET będzie musiała dostosowywać się do nowych warunków. Koncepcje łączące obecnie cały łańcuch życia produktu zmusza do odejścia od nieproduktywnej gospodarki. Kroki podejmowane w celu konsolidacji i racjonalizacji, tworzące nierozerwalny łańcuch od producenta surowca przez producenta technologii i produktu rynkowego, aż do sprzedawcy, na rynku będą miały coraz większy wpływ.
Na taki stan rzeczy ma wpływ zainteresowanie polimerem branży chemii gospodarczej. W trakcie procesu produkcji PET do środowiska nie są emitowane produkty uboczne ani ścieki. Głównym medium procesu jest azot pobierany z atmosfery, a bardzo dobra izolacja dźwiękowa nie powoduje zakłóceń w otaczającym środowisku.
PET jest semikrystalicznym technicznym tworzywem sztucznym o wysokiej wytrzymałości i ciągliwości, doskonalej skrawalności, co zapewnia szeroki zakres jego zastosowań.